Ik ben Ingeborg Koorn en verliefd op de Sisline-thee.

En hoe is dat dan wel gekomen?

In 2003 had ik 25 dienstjaren bij de Hema en dat betekende dus een financieel cadeautje. En wat extra is, kan dus ook extra uitgegeven worden.

En wat is er mooier dan een exotische vakantie.

Op naar West-Afrika

Na een "Wereldreis" van 8 dagen (ja, ja) heb ik voor altijd mijn hart verloren aan Afrika en zijn sfeer, de geur, de mensen en de thee.

Natuurlijk heb ik veel thee mee naar huis genomen, want ik wist niet wanneer ik er weer zou komen.

Maar ik kan u vertellen, eenmaal besmet met het Afrika-virus, is het onmogelijk om er weg te blijven.

Thuis genoot ik dagelijks van de Sisline-thee.

Binnen no-time was ik "verslaafd" (op een gezonde manier wel te verstaan).

En niet alleen ikzelf, maar ook mijn gehandicapte dochter.

In het belang van mijn  dochter dacht ik: "Hoe kan ik er nou voor zorgen dat zij die thee altijd krijgt?"

Het antwoord was: "Wel, dan moet ik mijn eigen leverancier worden".

Dus tijdens de eerstvolgende reis naar West-Afrika, heb ik flink thee ingeslagen en meegenomen naar huis.

Op mijn werk begon ik er over te praten en dat maakte mijn collega's nieuwsgierig. Daardoor ben ik begonnen met het maken van proefzakjes. En tot mijn verrassing; enthousiaste reacties.

Eén van mijn collega's raadde mij aan eens op een kerstmarkt te gaan staan, en ja, waarom ook niet. Zo gezegd, zo gedaan. Met als resultaat nog meer enthousiaste mensen.

En zo komt van het een het ander.

De thee verspreidt zich onder mensen als een lopend vuurtje.

De Sisline-thee heeft haast geen promotie nodig, want ze verkoopt zichzelf.

Ik raad u aan het ook eens te proberen, wie weet....